SON FİNALLERRR VOL1.
Bu sene mezun olucam ya ben inşallah... Heh işte son finallerin bi öncekisi bu. Ya bakmayın işte koca 1 bahar dönemim daha var mezun olmama. Ben gaza gelip böyle yazdım şimdiden. Bu ara idare edin beni.
Ders çalışmak yerine zihin gücüyle kendimi sinüzitli grip yaptım... Kimse bana inanmadı başta. Hastayım diyorum, gözlerim dolu dolu kırpsam damla damla düşüyor alerjiden diyorum ağlıyorsun diyorlar. Başım ağrıyor sinüzit oldum diyorum saçmalama diyorlar. Gözlerimin altları mor halsizim, bitkinim.. uykusuz kalmışsın diyorlar. (Ki benim göz altlarım mor değildir normalde, üst üste uykusuzsam ya da hastaysam mor görünür.) Şimdi şıp şıp akan kıpkırmızı burnum, dolu dolu gözlerim ve ben rahatladık:))))))
Ders çalışma fikri beni öyle çok geriyor ki çalışmadım, çizmedim, boş yaşadım, herkes bir şey yaptığımı sanıyor, hatta kesin B, C planlarım var sanıyorlar ama bu kez gerçekten hazırlıksızım. Benim gibi kontrol manyağı ve garantici bi insandan beklenmedik şeyler yapıyorum. Hatta öyle saçmaladım, öyle saçmaladım ki Baha'nın adı aklıma geldiğinde bile gözlerim dolarken sürekli aklımda. Tabii ki midem de bunca stresi kaldırmadı. Yemek ya da yememek işte bütün mesele buyken ben yememeyi seçtim. Bişi yesem anında midem bulanıyor çünkü. Okulda rahatsız etmesin şu durum yakınmayayım diye son ders haftasını evde geçirdim. Üstüne de final haftamda evde tek başımayım... sinir krizleri geçiyorum. Çatacak kimsem yok salı gününe kadar:/
Ne haldeyim tarif edemiyorum, ağır depresyondayım sanırım, bi o kadar da tepkisizim vücudumun bunca isyanına karşılık. Yakınmaktan hoşlanmam rahatsız hissediyorsam. Gözlerimden anlamalarını ve rahat bırakmalarını beklerim normalde. Şu 2 haftadır yaptığım vicdan muhasebesinin üstüne tanımam. Yapmalıyım biliyorum, hocam elinden geleni yaptı benim bu dönem projede parlamam için. Her türlü döküman sağladı etti. Ama ben iyi değildim. Çabuk yoruldum. Plastik maskem dayanmadı. Maketler olduğu gibi bekliyor yapılmayı. Çizimler ilk ara teslimde verilmeye bile uygun değiller. Araştırma dosyam bomboş. Tasarlamam gereken ama kafamda taslağı bile olmayan aydınlatma fikrim bile yok. Velhasıl ben bi türlü konuşamadım durumumu. Olabildiğince iyi moralli gözüktüm, istekli durdum karşısında. Belki onun varlığıyla öyleydim. Hayatımda bi hocayı ilk kez bu kadar çok sevdiğimden hayal kırıklığına uğratmak istemedim. Ama ellerimle sonumu hazırladım. Projem diploma öncesi son proje olarak teslim için yetersiz. FARKINDAYIM. Tepetaklak olmuş kaplumbağa gibi oldum. Biri tutsun kabuğumdan ters çevirsin istiyorum. Etrafımdaki sürekli bana bakan ama uzakta duran tüm tavşanlara inat hırslanayım istiyorum. Ama bende o güç yok. Güçlü durmakla, kimseye belli etmemekle, acı çekmemekle övünürdüm. Ama göçtüm. Hesaplaşmaları hep sona bırakmışım. İçime atmışım. Ağır geliyor artık taşıması.
Geçsin şu ruh halim. 2013le yeni başlangıçlar yapacağıma söz verdim kendime. Bu yıl benim yılım olacak. Şu motivasyonla nereye diyorum başka bir şey diyemiyorum malesef:////
Yarın maliyet sınavım var. Belalı dersim. Geçme umudum çook düşük. DF'ye razıyım sırf şu dersten kurtulmak için. Dersi derste dinleyen, evde tekrar yapmayan, sınav zamanı yan gelip yatan biri olduğum için özellikle zorlanıyorum şu derste. Çünkü bu dersi dinlemeyi başaramadım şimdiye kadar:)))))) Seçtiğim güne lanet olsun!
Çok acılı bir yazı oldu farkındayım. Bunları konuşunca herkesin SAÇMALAMAAAA demesinden bıktığım için yazdım. Bir şekilde benliğimden artık ayrılma zamanı geldi tüm bu boktan duyguların. Yeter içimi sıktıkları, daralttıkları...
Bu 2 hafta boyunca bana dua edin, totem yapın, güzel dileklerinizi yollayın olur mu????? İhtiyacım varrrrrr!
Ders çalışmak yerine zihin gücüyle kendimi sinüzitli grip yaptım... Kimse bana inanmadı başta. Hastayım diyorum, gözlerim dolu dolu kırpsam damla damla düşüyor alerjiden diyorum ağlıyorsun diyorlar. Başım ağrıyor sinüzit oldum diyorum saçmalama diyorlar. Gözlerimin altları mor halsizim, bitkinim.. uykusuz kalmışsın diyorlar. (Ki benim göz altlarım mor değildir normalde, üst üste uykusuzsam ya da hastaysam mor görünür.) Şimdi şıp şıp akan kıpkırmızı burnum, dolu dolu gözlerim ve ben rahatladık:))))))
Ders çalışma fikri beni öyle çok geriyor ki çalışmadım, çizmedim, boş yaşadım, herkes bir şey yaptığımı sanıyor, hatta kesin B, C planlarım var sanıyorlar ama bu kez gerçekten hazırlıksızım. Benim gibi kontrol manyağı ve garantici bi insandan beklenmedik şeyler yapıyorum. Hatta öyle saçmaladım, öyle saçmaladım ki Baha'nın adı aklıma geldiğinde bile gözlerim dolarken sürekli aklımda. Tabii ki midem de bunca stresi kaldırmadı. Yemek ya da yememek işte bütün mesele buyken ben yememeyi seçtim. Bişi yesem anında midem bulanıyor çünkü. Okulda rahatsız etmesin şu durum yakınmayayım diye son ders haftasını evde geçirdim. Üstüne de final haftamda evde tek başımayım... sinir krizleri geçiyorum. Çatacak kimsem yok salı gününe kadar:/
Ne haldeyim tarif edemiyorum, ağır depresyondayım sanırım, bi o kadar da tepkisizim vücudumun bunca isyanına karşılık. Yakınmaktan hoşlanmam rahatsız hissediyorsam. Gözlerimden anlamalarını ve rahat bırakmalarını beklerim normalde. Şu 2 haftadır yaptığım vicdan muhasebesinin üstüne tanımam. Yapmalıyım biliyorum, hocam elinden geleni yaptı benim bu dönem projede parlamam için. Her türlü döküman sağladı etti. Ama ben iyi değildim. Çabuk yoruldum. Plastik maskem dayanmadı. Maketler olduğu gibi bekliyor yapılmayı. Çizimler ilk ara teslimde verilmeye bile uygun değiller. Araştırma dosyam bomboş. Tasarlamam gereken ama kafamda taslağı bile olmayan aydınlatma fikrim bile yok. Velhasıl ben bi türlü konuşamadım durumumu. Olabildiğince iyi moralli gözüktüm, istekli durdum karşısında. Belki onun varlığıyla öyleydim. Hayatımda bi hocayı ilk kez bu kadar çok sevdiğimden hayal kırıklığına uğratmak istemedim. Ama ellerimle sonumu hazırladım. Projem diploma öncesi son proje olarak teslim için yetersiz. FARKINDAYIM. Tepetaklak olmuş kaplumbağa gibi oldum. Biri tutsun kabuğumdan ters çevirsin istiyorum. Etrafımdaki sürekli bana bakan ama uzakta duran tüm tavşanlara inat hırslanayım istiyorum. Ama bende o güç yok. Güçlü durmakla, kimseye belli etmemekle, acı çekmemekle övünürdüm. Ama göçtüm. Hesaplaşmaları hep sona bırakmışım. İçime atmışım. Ağır geliyor artık taşıması.
Geçsin şu ruh halim. 2013le yeni başlangıçlar yapacağıma söz verdim kendime. Bu yıl benim yılım olacak. Şu motivasyonla nereye diyorum başka bir şey diyemiyorum malesef:////
Yarın maliyet sınavım var. Belalı dersim. Geçme umudum çook düşük. DF'ye razıyım sırf şu dersten kurtulmak için. Dersi derste dinleyen, evde tekrar yapmayan, sınav zamanı yan gelip yatan biri olduğum için özellikle zorlanıyorum şu derste. Çünkü bu dersi dinlemeyi başaramadım şimdiye kadar:)))))) Seçtiğim güne lanet olsun!
Çok acılı bir yazı oldu farkındayım. Bunları konuşunca herkesin SAÇMALAMAAAA demesinden bıktığım için yazdım. Bir şekilde benliğimden artık ayrılma zamanı geldi tüm bu boktan duyguların. Yeter içimi sıktıkları, daralttıkları...
Bu 2 hafta boyunca bana dua edin, totem yapın, güzel dileklerinizi yollayın olur mu????? İhtiyacım varrrrrr!
Yorumlar
Yorum Gönder