Büyüyorum...

selam:) beni özleyen var mı bilmem ama ben yazmayı özledim. kaç gündür "yeni kayıt" butonuna tıklayıp tıklayıp kapatıyorum, çünkü ilham perim beni terketti. nerde sürtüyor bilmiyorum ama bir an önce dönmesi gerek. bu böyle gitmeez!

şu aralar arkadaşlık ilişkilerimde yine tuhaf bir noktadayım. biraz mutsuz, biraz şaşkın, biraz atarlı, biraz sitemkar hallerdeyim. sebebi de sahipleniciliğim ve anaç ruhum:/ sevdiğim insanları kendimden fazla düşünüyorum her zaman. sanki ben onu önceden uyarsam her türlü tehlikeden koruyabilecekmişim gibi geliyor. akışına bırakmakta zorlanıyorum. karışmasam kötü hissediyorum. hiç güzel bi his değil inanın. ve bu içgüdüsel bişi. naparsam yapayım engel olamıyorum.

yıllar önce biri bana demişti ki "birine "bu senin iyiliğin için" dediğin zaman aslında gerçekten onun iyiliği için mi yapıyorsun... yoksa kendini rahatlatmak için mi?" o zaman anlamsız gelmişti. ne saçmalıyor gene bu demiş ve bildiğimi okumuştum. üzerinden 7 yıl geçti ve bana taa o zamandan bugüne unutmamam gereken bir hayat dersi vermiş meğer. o zaman anlamaya çalışsam çok sık yaptığım bi hatadan daha çabuk dönmüş olacaktım. her işte bir hayır var diyoruz ve yolumuza devam ediyoruz...

başkaları için en iyiyi hep kendimizin bildiğini düşünürüz. kocaman egolarımızla "daha önce geçtim bu yollardan beheheyt!" diyip onu çoğunlukla yok sayarız. kibrimiz üstün gelir ve kaybederiz. anladım ki herkesin hayat serüveninde o yollardan geçmesi ve tam o noktada tökezlemesi gerek. kimse birazcık tökezlese ölmüyor:p ha zaman geçince size dönüp "haklıydın" dese de başta verdiği tepki UNUTULMUYOR. kalp kırılıyor bi kere..

en yakın arkadaşınız hatta kardeşiniz bile olsa sizden herhangi bir konuda yardım istemeden teklifte bulunmayın sonra ters teper siz onun üzüleceğinden daha çok üzülürsünüz. ola ki işe yaradı. bu sefer de kendinden bilir: tesadüftü der, şanslıydım der...

günün tespiti budur. umarım bu yanılgıya düşmem tekrar. herkesin bu hayattan öğreneceği dersler var. inek öğrenci gibi "ben biliyorum" diye önüne zıplayıp geri çekmenin bir mantığı yok. herkes yaşaması gerekeni yaşar bir şekilde...

sevgilerimle...